زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

اهل ذمه (اصطلاحات نظامی)





اهل ذمه، اصطلاحی در فقه نظامی است و به طایفه‌هایی از اهل کتاب می‌گویند که با قبول شرایط و مقرراتی از جمله پرداخت جزیه تحت حمایت حکومت اسلامی هستند و در سرزمین‌های مسلمانان زندگی می‌کنند.


۱ - مفهوم



طایفه‌هایی از اهل کتاب را با قبول شرایط و مقرراتی از جمله پرداخت جزیه زیر چتر حمایت حکومت اسلامی و در سرزمین‌های مسلمانان زندگی می‌کنند، اهل ذمه می‌گویند.
[۱] علیزاده، عمران، فرهنگ اصطلاحات فقهی، ص۱۴.


۲ - شرایط ذمه‌




۱- پرداخت جزیه.
۲- التزام به رعایت مقررات و احکام حکومت اسلامی.
۳- عدم ایجاد کلیسا و کنیسه جدید و توسعه ندادن به کلیسای موجود.
۴- پناه ندادن به جاسوس‌های مشرکان و جاسوسی نکردن.
۵- به فتنه نینداختن مسلمانان در مسائل دینی.
۶- عدم تعرض به زنان مسلمان چه بانکاح و چه با غیر آن.
بعضی موارد دیگر نیز وجود دارد که ذکر آنها لازم نیست.


۳ - تذکر



نقض بعضی از این شروط باعث نقض قرارداد می‌شود و نقض بعضی دیگر موجب تعزیر شخص ناقض گردد.

۴ - پانویس


 
۱. علیزاده، عمران، فرهنگ اصطلاحات فقهی، ص۱۴.
۲. مروارید، علی‌اصغر، ینابیع الفقهیه، کتاب الجهاد، ج۹، ص۲۴۵.    
۳. حلی، حسن بن یوسف، قواعد الاحکام، ج۱، ص۴۸۱، جامعه مدرسین.    
۴. محقق حلی، جعفر بن حسن، شرایع الاسلام، ج۱، ص۲۵۱.    


۵ - منبع



جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۲۷.    


رده‌های این صفحه : احکام ذمه | اصطلاحات نظامی | اهل ذمه




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.